Rozdział 8

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń

Miłe Komentarze
___________________________________
Coś uderzyło w głowę Baekhyun'a.
-Ałć ! - Baekhyun krzyknął i chwycił się za tył głowy.
Chanyeol spojrzał na Baekhyun'a z oczami jak łyżka od herbaty.
-Co się stało?
Baekhyun odwrócił się, wciąż trzymając rękę za tył głowy. Próbował szukać osoby która rzuciła go.
-Ktoś, rzucił mnie czymś -Baekhyun spojrzał na ogród i zauważył osobę ubraną w czerwony dres biegnącą w stronę szkoły , z dala od dormów.-Myślę że to ten człowiek.- Baekhyun wykazał na biegnącego człowieka.
Chanyeol zaczął biec tak szybko jak mógł, w kierunku nie znanej osoby w czerwonym dresie, ale był już zbyt daleko i Chanyeol zgubił go.
W drodze powrotnej do Baekhyun'a, Chanyeol wpadł na Jongin'a i Kyungsoo.
-Co się stało? Usłyszeliśmy krzyk Baekhyun'a a następnie zobaczyliśmy ciebie biegnącego wśród krzaków -Kyungsoo zapytał.
Chanyeol spojrzał w stronę szkoły po raz kolejny. Człowiek był prawdopodobnie już dawno za szkołą i nikt nie zdoła go już złapać.
-Ktoś, rzucił czymś w Baekhyun'a -Chanyeol zaczął powoli iść w stronę Baekhyun'a razem z Jongin'em i Kyungsoo.
-Czym go rzucił?- Jongin zapytał.
Chaneyol wzruszył ramionami.
-Nie mam pojęcia; myślę że czymś twardym.
Kiedy wrócili do Baekhyuna, niski mężczyzna stał rozglądając się po ziemi.
-Wszystko w porządku? - Jongin podbiegł do Baekhyun'a.
Baekhyun powoli skinął głową, nie wiedząc co powiedzieć.
-Tym mnie rzucił.
Baekhyun podał Chanyeol'owi kamień. Na kamieniu przywiązany był mały kawałek papieru.
Cahneyol przełknął ślinę i wyciągnął karteczkę a kamień rzucił z powrotem na ziemie. Rozłożył kartkę i zaczął ją sam czytać.
-Co tam pisze? - Kyungsoo zapytał z ciekawością w głosie.
Chanyeol podał papier do Baekhyun'a. Jego oczy wytrzeszczyły się, kiedy zaczął czytać te dwa zdania napisane na papierze.
"Nie starajcie dowiedzieć się . Prawda zapoluje na was"

Rozdział 7

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń

Miłe Komentarze
_______________________________

Luhan i Minseok siedzieli na podłodze w pokoju Luhan'a. Po miedzy nimi leżała książka w czerwonej aksamitnej okładce.
Podczas ostatnich godzin , tych dwóch chłopaków próbowało otworzyć książkę. Bez jakichkolwiek oznak sukcesu.
-To nie ma sensu..-powiedział Luhan i kopnął książę lekko sfrustrowany.
-Gdzieś musi być klucz -Minseok wstał.
Luhan pokręcił głową.
-Ta książka ma ponad sześćdziesiąt lat.Założę się że klucz już dawno gdzieś zaginął -Luhan pociągnął za rękaw Minseok'a- Chodźmy już do klasy.
Minseok zachichotał; Luhan zwykle nie poddawał się. Jednak teraz, kiedy wagarowali , Luhan'owi nie pasowało to.
-Plus , jest to pamiętnik. Yixing'ego pamiętnik. Jego prywatne myśli -Luhan wziął książkę kiedy wstawał i postudiował ją trochę z wierzchu
-Yixing nie pamięta tych myśli -Minseok zaprotestował.
Luhan pokręcił głową.
-Myślę że Yixing wie więcej niż chce nam powiedzieć.-Luhan rzucił pamiętnik na łóżko- Chodźmy do klasy i poszukajmy Chnayeol'a

Rozdział 6

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń

Miłe Komentarze
_______________________________

Joonmyeon zaczął myśleć o tym wszystkim, o tym co się działo na spotkaniu.
"Wiem że wszyscy zostaliśmy przeklęci w 1953."
Yixing'ego słowa chodziły echem po jego głowie i nie wydawało się by przestały.
Dla Joonmyeon'a to wszystko było nie wiarygodne. To wszystko co zostało tam powiedziane, jednak dowody mówiły same za siebie.Zdjęcie , sny, ten mężczyzna i Yixing wyglądający wiedzieć więcej niż im powiedział.
Wszystko prowadziło z powrotem do tylko jednej rzeczy; rok 1953.
Co tak naprawdę się wtedy stało? Dlaczego urodzili się oni jeszcze raz?
Joonmyeon nie mógł poznać odpowiedzi, ale teraz był gotów zrobić wszystko by się o nich dowiedzieć.

Rozdział 5

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń


Miłe Komentarze
_______________________________


Jongin puścił mężczyzny rękę i spojrzał na niego , Jongin nie wiedział co powiedzieć i jak zareagować. Był zbyt zszokowany do zachowywania się w jakikolwiek sposób.
-Martwy? To znaczy że...- Jongin przełknął ślinę- Jestem martwy?
Mężczyzna skinął głową.
-Jeśli jesteś ty samym Kim Jongin'em, tą samą osobą którą znałem... zobaczmy, Jongin którego znałem miał urodziny w styczniu.
Jongin'a oczy wytrzeszczyły się jeszcze bardziej , nie wiedział co myśleć , czy to możliwe ? Cofnął się o dwa kroki do tyły i chwycił się półki by nie stracić równowagi.Czuł się coraz gorzej , oczy zamazywały mu się. Zaczął masować sobie skronie , to nie może być rzeczywistość..
-Ja ... moje .. urodziny są w styczniu 14-ego.- Jongin'a głos zadrżał.

Rozdział 4

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń

Szczerze? ja to tłumacze rozdział po rozdziale i gdy przetłumaczę automatycznie dodaje, i sama powiem że nie ogarniam zbytnio tego , ale chyba już coś zaczyna się dziać w tym rozdziale xd
______________________________

Baekhyun nie wiedział, co powiedzieć. Był zbyt zaskoczony, by wydobyć jakikolwiek dźwięk.
-1953?-Bakhyun'owi wreszcie udało się coś powiedzieć.
Chanyeol skinął głową, jego oczy zwykle były duże, ale teraz były z 10 razy większe niż kiedyś.
-Gdzie to znalazłeś ?- Baekhyun spojrzał na przód zdjęcia znowu.
-W bibliotece- Chanyeol powiedział to niezwykle niskim głosem.
Baekhyun nie mógł zachować powagi , po tym co usłyszał, ze Chanyeol był w bibliotece .
To nie tak , że Chanyeol nie lubił się uczyć; on po prostu nigdy nie chodził do biblioteki by zdobyć jakieś informacje, zawsze korzystał z internetu.
-Chwila... poszedłeś do biblioteki?-Baekhyun próbował nie śmiać się z Chanyeol'a, który uderzył niższego w górną część ramienia.
-Baekhyun! Skoncentruj się! Musimy porozmawiać z innymi, mam złe przeczucia co do tego. - Chanyeol pociągnął za rękaw Baekhyun'a.

Rozdział 3

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń

Miłe były by komentarze :P
______________________________________________

-Musimy ukryć ciało gdzieś- powiedział Baekhyun kiedy badał ostrożnie ciało Minseok'a.
Wszystko było zalane krwią, i trudno było się przyjrzeć gdzie zostały zadane rany. Jednak nikt by nie przetrwał po utracie tylu krwi to było pewne.
-Co powinnyśmy zrobić?-Luhan prawie płakał, nie mógł poradzić sobie z taką sytuacją.
Kris wzruszył ramionami.
-Jedno jest pewne, nie możemy powiedzieć nikomu że Minseok nie żyję. Będą robić mu badania, a nas podejrzewać!
Sehun wytrzeszczył oczy, wiedział dlaczego nie możemy powiedzieć o ty, ale również wiedział że to nie możliwe by utrzymać śmierć Minseok'a w tajemnicy przed innymi.
-Nauczyciele zauważą jutro, choć...-Joonmyeon mruknął
Kris potrząsnął głową.
-Pewnie tak , ale możemy po prostu powiedzieć że nic nie wiemy.
Wszyscy przytakneli i zaczeli przenosić ciało do ogrodu, który należał do dormów. Kontynuowali iść w stronę lasu gdzie powoli pochowali swojego martwego przyjaciela.

Rozdział 2

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń
________________________________

Następna lekcja wf: następny przedmiot w którym Luhan był niesamowity.
Luhan był w zasadzie idealny pod każdym względem; miał on dziecięcą-twarz która sprawiała że wyglądał jakby był co najmniej o pięć lat młodszy, miał oczy które mówiły wszystkim jaką miłą osobą jest, nie był zbyt wysoki jednak niski też i nawet wyglądał jak by był chudy , jednak tak naprawdę miał doskonałe mięśnie.
Luhan'a stopnie były również dobre;  radził sobie ze wszystkiego. Miał on same Piątki i Szóstki z wszystkich przedmiotów jakie miał. W tym z Francuskiego, przedmiot który większość oblewała.
Luhan był o osobą o złotym sercu i bardzo troszczył się o innych, co jest prawdopodobnie powodem dlaczego jego sny tak go przerażały.
Jednak , gdy Luhan zmieniał ubranie z szkolnego mundurku na dres , również o niebieskim kolorze tak jak mundurek. Wbiegał do autokaru i podpisywał się jako przewodniczący klasy.
Bieganie było jednym z lekcji w jego harmonogramie, a ponieważ Luhan był jedyną osobą która biegała , musiał robić to sam.
Jednak Luhan nic nie mógł na to zrobić, więc rozglądał się tylko kiedy Minseok opuści siłownię, by pobiegać z nim.
Kiedy Minseok , wreszcie wyszedł, Luhan poczuł ukojenie w sercu , i zaczął biec w jego stronę po trawniku by przywitać go uściskiem.

Rozdział 1

Fanfic „Back to 1953” autorstwa Shabondama
Link do oryginału: [klik]
Tematyka: Tajemnice, Przyjaźń

Będę dodawać codziennie po jednym rozdziale, gdyż zwykle tłumaczę jeden na dzień i dlatego , iż opowiadanie wciąż trwa w originale. Mam nadzieję , również na wasze wrażenia/myśli/uczucia czytając to.
Pozdrawiam i Zapraszam do czytania :)
____________________________________

Luhan leżał w łóżku, była druga w nocy. Ale Luhan nie chciał iść spać.
Robił wszystko by tego uniknąć tej nocy , grał w piłkę nożną z Minseok'iem i Sehun'em aż gdy nadszedł czas, aby przejść do wnętrza domu studenckiego i ciszy nocnej w dormach.
Wracając do własnego  dormu; oglądał film ( Avatar, tylko dlatego że był on długi ), czytał Haruki Murukami "1Q84", uczył się i nawet zjadł kanapkę zanim zdecydował się ubrać się w piżamę i pójść spać. Było to śmieszne.
Cóż, korekta : Luhan nie bał się spać , bał się on śnić.
W ciągu ostatnich dwóch tygodni Luhan stale śnił o dwunastu chłopakach , patrząc się na siebie i resztę jego jedenastu kolegów z klasy.
Miał on nawet tak samo na imię , i Luhan był na 100% pewny, że to był na pewno on.
Chłopacy, robili to co zawsze ; jak chodzenie na różne zajęcia (wyglądało na to że chodzili też do tej samej klasy), grali w piłkę nożną lub po prostu spędzali ze sobą czas.
Luhan nie znalazł w snach nic przerażającego; straszne było to , że miewał je z nimi od dwóch tygodni z rzędu. I teraz przeszli oni do miejsca , w jego śnie gdzie jeden z chłopców (Chłopak , który wyglądał jak najlepszy przyjaciel Luhan'a , Minseok) zniknął , i teraz reszta szukała go.
Luhan pamiętał dzień, kiedy Minseok zniknął w śnie, to wydawało się takie realne dla niego ,a kiedy obudził się nie wahał się dwie sekundy po zadzwonił do Minseok'a
Było około szóstej nad ranem gdy Luhan zadzwonił do Minseok;a , który był nieźle wkurzony na niego że Luhan zadzwonił do niego tak wcześnie, bez wdzięczności za to że martwił się o własnego przyjaciela.
Luhan'a serce waliło naprawdę ciężko, kiedy włączył światło w dormie i okrył się kocem.
Kto wie co by się dziś wieczorem stało podczas jego snu.

Słowo wstępne + Prolog

~*~*~
Coś jest nie tak ja powinno być: Luhan miewa złe sny o sobie i reszcie jedenastu innych chłopaków z klasy.
Ale wydają się być w przeszłym czasie.
Następnie inne dziwne rzeczy przydarzają się całej dwunastce, która postanawia dowiedzieć co się dzieje.
Wkrótce, zostanie tylko kilka pytań:
Kim oni są? Jaka jest ich przeszłość?
i.....
Co tak naprawdę wydarzyło się w 1953 roku?